Συντάκτης: Λίζα Παναγιωτοπούλου

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ

Ο Κυθρεώτης μέσα από ένα δοκίμιο για το δικηγορικό επάγγελμα, το οποίο λόγω των σπουδών του και των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του γνωρίζει σε βάθος, και χρησιμοποιώντας ως όργανο τον ήρωά του παραθέτει και μοιράζεται με τον αναγνώστη μια σειρά από μικρές και μεγάλες αλήθειες, σκέψεις, συμπεράσματα, απόψεις ή και ιδέες για τη ζωή και την επιλογή του τρόπου να τη ζήσεις.

Η ΘΕΙΑ ΤΟΥΛΑ

Ο Ουναμούνο θίγει με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τρόπο μια σειρά από θέματα όπως η σεξουαλικότητα, η θρησκευτικότητα, ο αντιφατικός χαρακτήρας της ανθρώπινης φύσης.

ΣΤΗ ΓΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ ΥΠΕΡΟΧΟΙ

«Αν, συγκρινόμενη με την ιστορία του πλανήτη μας, η ζωή ενός ατόμου είναι τόσο σύντομη, ένα βλεφάρισμα όπως λένε, τότε το να είσαι υπέροχος, έστω και από την ημέρα που θα γεννηθείς ως την ημέρα που θα πεθάνεις, σημαίνει ότι είσαι υπέροχος μόνο πρόσκαιρα.»

Η ΣΙΩΠΗ

Στη «Σιωπή» και σ’ ένα καθαρά δυστοπικό περιβάλλον που δημιουργεί, ο DeLillo ασχολείται με την τεχνολογία και έμμεσα μας ζητά να σκεφτούμε πόσο μεγάλο μέρος της ζωής μας ζει αυτήν τη στιγμή στο και από το διαδίκτυο, και πόσο σημαντική θα ήταν η απώλεια της πρόσβασης σ’ αυτό.

ΕΝΑΣ ΓΙΟΣ

Ένα βιβλίο γεμάτο αγάπη αλλά και απόγνωση και πόνο.

ΒΑΝΑΥΣΗ ΑΓΑΠΗ

Με αφορμή την οριακή στιγμή του θανάτου της μητέρας η κόρη αναδομεί όλη τη ζωή της και προσπαθεί να συνειδητοποιήσει το αμετάκλητο της απουσίας και το οριστικό της ενηλικίωσης.

ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Ίσως αυτή η Κυριακή βοηθά τον αναγνώστη να φέρει στο νου του τις «προσωπικές» του Κυριακές το καλοκαίρι. Κυριακές που κουβαλούσαν προσδοκίες και απογοητεύσεις. Κυριακές ραθυμίας από τα παιδικά χρόνια αλλά και Κυριακές ξεκούρασης ή μοναξιάς στην ενήλικη ζωή.

ΜΠΕΡΛΙΝ

«γιατί, γιατί στον διάολο να προσφέρουμε με τόση γενναιοδωρία άλλοθι σε μια κοινωνία που ισχυρίζεται πως έχει καταλάβει, ενώ φουντώνει η άποψη ότι πάνε αυτά πέρασαν, κουραστήκαμε να μας θυμίζουν συνέχεια το παρελθόν,…εμείς δεν είχαμε ιδέα, αυτό ήταν μια ανωμαλία που την άφησαν οι προηγούμενοι να συμβεί κι εμείς τώρα είμαστε δυνατοί, είμαστε παραγωγικοί, ….είμαστε περήφανοι και θέλουμε να βγούμε προς τα έξω, αρκετά καταπιεστήκαμε, ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε ξανά, μπορεί να μην έχουμε εθνικές εορτές, έχουμε όμως πια την επανένωση.»

Ο ΕΡΑΣΤΗΣ

Η ιστορία με τον εραστή αποτελεί τον καμβά για να παρουσιάσει, να συζητήσει και να αναδείξει η συγγραφέας το θέμα που την απασχολεί σ’ όλη τη συγγραφική της διαδρομή άμεσα ή έμμεσα και αφορά τη σχέση και την επίδραση της οικογένειας και του περιβάλλοντος στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου.