Πρωτότυπα γραμμένο το βιβλίο της Τατιάνας Μουκάκου «Το τουίτ στο τέλος» από τις εκδόσεις Momentum μου κράτησε συντροφιά ένα απόγευμα και μοιραία με προβλημάτισε για τον σύγχρονο τρόπο επικοινωνίας μέσω των ψηφιακών μέσων.

 με συγκινεί η υπέροχη ανάγκη που έχουμε να γνωριστούμε, να μιλήσουμε, να συνδεθούμε μεταξύ μας

 παρατηρώ δύο παιδάκια σ’ ένα παγκάκι. το ένα δίπλα

στο άλλο

 τα έβαλαν να κάτσουν μαζί οι γονείς τους και δεν

γνωρίζονται

 ώρες τώρα στο παγκάκι, μιλάνε

 και τι δεν θα ‘δινα ν’ακούσω τι λένε. να κλέψω λίγο

 κι εμείς κάτι παιδάκια που μεγαλώσαμε είμαστε

και λίγο ξεχάσαμε πώς να αφηνόμαστε στη στιγμή

ελεύθεροι από καθώς πρέπει και τεχνάσματα

είμαστε ένα μάτσο πρώην παιδάκια που μόνο να

μάθουν έχουν απ’ τα παιδιά.

106 μικρές ιστορίες γραμμένες σαν μηνύματα στο twitter, με χιούμορ και ευαισθησία, στις οποίες αποτυπώνονται ποιητικά, συμπυκνωμένες σκέψεις, αναμνήσεις και στιγμές γύρω από τον έρωτα, τις σχέσεις, τη σύγχρονη καθημερινότητα, την επικοινωνία αλλά και την αγάπη για τη φύση και κυρίως τη θάλασσα.

Η Τ. Μουκάκου μελαγχολική αλλά ταυτόχρονα αισιόδοξη, παρατηρεί με καθαρό βλέμμα και με βαθιά σκέψη και επισημαίνει την έλλειψη αμεσότητας, αλήθειας και ζεστασιάς που διακρίνει τη ζωή μέσα από την ψηφιακή πραγματικότητα.

Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται γρήγορα και εύκολα αλλά το νόημά του μένει στο νου του αναγνώστη για καιρό.

Εκδόσεις Momentum