Με παραπλανητική απλότητα, που κάπου χρωματίζει με μια πινελιά γλυκόπικρου χιούμορ, η Σβέμπλιν αφηγείται καταστάσεις άσχημες, δύσκολες ή απλά λυπητερές, διατηρώντας την ένταση του κάθε διηγήματός της με σαφήνεια και καθαρότητα ενώ δίνει ταυτόχρονα χώρο στον αναγνώστη της να δώσει τις δικές του ερμηνείες και να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα για τις προθέσεις ή την έκβαση της κάθε ιστορίας.