Ο Ισιγκούρο διατηρεί ένα διαχωρισμό μεταξύ του τεχνητού αφηγητή και των ανθρώπινων χαρακτήρων και αποδίδει ένα βιβλίο με μεγάλη συναισθηματική δύναμη και θεμελιώδεις προβληματισμούς.