ΜΑΪΟΣ 2020

 

Σε συμμόρφωση με τις πρόσφατες οδηγίες του Υπουργείου Υγείας περί μη συνάθροισης σε κλειστούς χώρους, έχουν ακυρωθεί οι συναντήσεις της Λέσχης Ανάγνωσης Passe Partout Reading  για τους επόμενους μήνες.

 

Τα βιβλία που διαβάζουμε τον Μάιο είναι :

‘Η Χαμένη Κόρη’  &  ‘Βάναυση Αγάπη’

της Elena Ferrante 

may2020

Η ΧΑΜΕΝΗ ΚΟΡΗ

Εκδόσεις : ΠΑΤΑΚΗΣ

ISBN:  9789601680873

Σελίδες: 192

Μετάφραση : Δήμητρα Δότση

 

hameni_kori

Η Λήδα, καθηγήτρια πανεπιστηµίου, χωρισµένη εδώ και καιρό, είναι αφοσιωµένη εξ ολοκλήρου στις κόρες της και στη δουλειά της. Όταν όµως τα δυο κορίτσια φεύγουν για να ζήσουν µε τον πατέρα τους στον Καναδά, η Λήδα, αντί να στενοχωρηθεί, νιώθει ξαφνικά ελεύθερη. Η ζωή της τώρα φαντάζει πιο εύκολη. Αποφασίζει να πάει διακοπές σε ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Nότιας Ιταλίας. Μετά τις πρώτες ξέγνοιαστες µέρες, η συνάντηση µε τα µέλη µιας «θορυβώδους» οικογένειας από τη Νάπολη θα φέρει στην επιφάνεια µνήµες των δύσκολων αποφάσεων και των συνεπειών τους για την ίδια και την οικογένειά της…

Στη Χαµένη Κόρη, η Έλενα Φερράντε καταδύεται στα βάθη της µητρότητας, στα βάθη της γυναικείας φύσης, µε αυτή την ειλικρινή, ατόφια γλώσσα της που κατέκτησε εκατοµµύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσµο.


«Η Φερράντε θα σας συνεπάρει». Alice Sebold

«Ένα συγκλονιστικό µυθιστόρηµα». La Repubblica

«Το χάρισµα της Φερράντε στην ψυχογραφία των ηρώων της είναι µοναδικό». The New Yorker

«Αυτή η τροµακτικά υπέροχη Ιταλίδα συγγραφέας είναι µοναδική στις θυελλώδεις οικογενειακές σχέσεις!» The Seattle Times

«Εξαιρετικός στοχασµός για τη θηλυκότητα και τη µητρότητα από µια σπουδαία συγγραφέα». World Literature Today

«Η γραφή της Φερράντε είναι απίστευτα ειλικρινής, άµεση και αλησµόνητη. Με απλά υλικά φτιάχνει µια εξαιρετικά δυνατή ιστορία ελπίδας και µετάνοιας». Publishers Weekly

ΒΑΝΑΥΣΗ ΑΓΑΠΗ

Εκδόσεις : ΠΑΤΑΚΗΣ

ISBN:    9789601682860

Σελίδες: 224

Μετάφραση : Δήμητρα Δότση

vanafsi_agapi

H Βάναυση Aγάπη, ένα από τα πιο σηµαντικά και πρωτότυπα µυθιστορήµατα της ιταλικής λογοτεχνίας των τελευταίων χρόνων, είναι το µυθιστόρηµα που ξεδίπλωσε για πρώτη φορά το ταλέντο της Έλενα Φερράντε. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από τη σχέση της Ντέλια και της µητέρας της Αµάλια, µια σχέση που χτίζεται µε σκληρότητα και πάθος.

«Η µητέρα µου πνίγηκε τη νύχτα της 23ης Μαΐου, την ηµέρα των γενεθλίων µου, στη θαλάσσια περιοχή απέναντι από εκείνο το µέρος που όλοι αποκαλούν Σπακκαβέντο…». Μ’ αυτά τα λόγια ξεκινά η ιστορία. Τι συνέβη στην Αµάλια; Ποιος ήταν µαζί της τη νύχτα του θανάτου της; Ήταν άραγε πάντα η αντιφατική και ασυγκράτητη γυναίκα που φανταζόταν η κόρη της; Οι έρευνες της Ντέλια ξετυλίγονται σε µια ασφυκτική Νάπολη, µετατρέποντας µια οικογενειακή υπόθεση σ’ ένα θρίλερ που κόβει την ανάσα.

 

«Για τον Κάφκα ένα βιβλίο πρέπει να είναι µια τσεκουριά στην παγωµένη θάλασσα µέσα µας. Κι η Φερράντε πελεκάει τον πάγο συνεχώς». The New York Times

«Μια ιστορία αριστοτεχνική και περίπλοκη, σκληρή και ιδιοφυής». Dacia Maraini

«Τα µεγάλα βιβλία για τη Νάπολη τα έγραψε η Έλενα Φερράντε». Franco Cordelli, Corriere della Sera

«Η µεγαλύτερη Ιταλίδα συγγραφέας από την εποχή της Έλσα Μοράντε». Antonio D’Orrico, Sette/Corriere della Sera

ELENA FERRANTE – ΕΛΕΝΑ ΦΕΡΑΝΤΕ

handwriting

Elena Ferrante είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο μιας σύγχρονης ιταλίδας συγγραφέως που η πραγματική της ταυτότητα δεν έχει αποκαλυφθεί. Το μυθιστόρημά της «L amore molesto» («Βάναυση αγάπη», ελλ. εκδ. Perugia, 1997), έγινε ταινία το 1995 από τον σκηνοθέτη Mario Martone. Το επόμενο μυθιστόρημά της, «Μέρες εγκατάλειψης» (ελλ. εκδ. Άγρα, 2004), ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα λογοτεχνικά έργα στην Ιταλία το 2002, στο οποίο βασίστηκε η οµώνυµη ταινία του Μάριο Μαρτόνε. Έχει γράψει µεταξύ άλλων το βιβλίο «La frantumaglia, στο οποίο αφηγείται τη συγγραφική της εµπειρία, καθώς κι ένα διήγηµα για παιδιά». Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της Tετραλογίας της Νάπολης µε τίτλο «Η υπέροχη φίλη µου» (ελλ. εκδ. Πατάκης, 2016) που κατέκτησε παγκοσµίως κοινό και κριτικούς.

Ερωτήσεις – Επισημάνσεις για τα βιβλία του Μαΐου 2020

 

Για το βιβλίο ‘Η χαμένη κόρη’

  • Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου τελειώνει με την πρόταση : ‘Τα πιο δύσκολα πράγματα για τα οποία καλούμαστε να μιλήσουμε είναι αυτά που εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να καταλάβουμε’. Πώς ερμηνεύετε αυτό το συμπέρασμα της Λήδας μέσα από την αφήγησή της;
  • Σχολιάστε τη στάση της Λήδας απέναντι στην παρέα των Ναπολιτάνων. Την ενοχλούν γιατί είναι πραγματικά θορυβώδεις ή για άλλο λόγο;
  • Σκεφτείτε και σχολιάστε πώς επισημαίνεται η έννοια της ‘μητρότητας’ στις σχέσεις:

– της Λήδας με τις κόρες της

– της Νίνας με την κόρη της

– της Νίνας και της Έλενας με την κούκλα

  • Τι σκέφτεστε για την αντίδραση της Έλενας όταν έχασε την κούκλα της; Γιατί ήταν τόσο σημαντική γι’ αυτή;
  • Γιατί η Λήδα πήρε την κούκλα;
  • Πώς εξηγείται στο βιβλίο η απόφαση της Λήδας να εγκαταλείψει τα παιδιά της; Δικαιώνεται γι’ αυτή την απόφασή της ή το μετανιώνει;
  • Το βιβλίο τελειώνει με την απάντηση της Λήδας στις κόρες της : ‘Πέθανα, αλλά είμαι καλά’. Τι εννοεί;

 

Για το βιβλίο ‘Βάναυση αγάπη’

  • Ποια είναι η ‘βάναυση αγάπη’ στην οποία αναφέρεται ο τίτλος;
  • Ποια είναι τα συναισθήματα της Ντέλια για τη μητέρα της όπως εμφανίζονται αρχικά και πώς εξελίσσονται;
  • Γιατί νομίζετε ότι η Φερράντε αποφάσισε ο θάνατος της μητέρας να συμβεί στα γενέθλια της κόρης;
  • Γιατί η Ντέλια ήθελε να σηκώσει το φέρετρο της μητέρας της;
  • Τι καταλαβαίνουμε από την αγωνία που είχε η Ντέλια όταν ήταν μικρή και έλειπε η μητέρα της;
  • Ποια είναι τα συναισθήματα της Ντέλια για τη Νάπολη;
  • Γιατί έχει σημασία για την Ντέλια ο πίνακας που βρισκόταν παλιά στο κατάστημα των αδελφών Βόσσι;
  • Τι αναζητά πραγματικά η Ντέλια με τη διαρκή επιστροφή στην παιδική της ηλικία και τις έρευνες για το θάνατο της μητέρας της;

 

Ερωτήσεις και για τα δύο βιβλία

  • Ποια θέματα απασχολούν ξανά και ξανά τη Φερράντε στα βιβλία της; Βρήκατε κοινά θέματα με την Τετραλογία της Νάπολης;
  • Θυμηθείτε το επεισόδιο με την κούκλα, τη Λίλα και τη Λενού στο πρώτο μέρος της τετραλογίας της Νάπολης. Γιατί πιστεύετε ότι η Φερράντε αναφέρεται στις κούκλες; Τι συμβολίζουν;
  • Ποια άλλα σύμβολα εντοπίσατε στις δύο αφηγήσεις;
  • Ποια είναι η εικόνα της Νάπολης όπως αυτή σκιαγραφείται μέσα από τα δύο βιβλία;
  • Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της οικογένειας στην Νάπολη σήμερα και παλαιότερα όπως φαίνονται από τα δύο βιβλία;
  • Ποια κοινά έχουν οι δύο ηρωίδες (Λήδα και Ντέλια);

4 Σχόλια Προσθέστε το δικό σας

  1. Ο/Η Sofia Tsantila λέει:

    Η Λήδα ξυπνά στο νοσοκομείο τραυματισμένη μετά από ένα τροχαίο και ανάγεται στο κοντινό παρελθόν, όπου θυμάται τις τελευταίες της διακοπές σε χωριό της Νάπολης.Παράλληλα η Έλενα Φερράντε,φωτίζει γεγονότα και καταστάσεις που συνέβησαν στην Λήδα κατά τα χρόνια της εφηβείας αλλά και της ενήλικης ζωής της, σαν σύζυγος, μητέρα, γυναίκα. Σε κανέναν δεν αποκάλυψε τι προκάλεσε το ατύχημα!!! Τι να πει άλλωστε; Αφού ούτε η ίδια γνωρίζει, για ποιό λόγο «έκλεψε» μια παλιά, μισοκατεστραμμένη κούκλα από ένα κοριτσάκι, που την είχε αγαπημένο του παιχνίδι, με αποτέλεσμα η μητέρα του να χτυπήσει την Λύδα και εκείνη να λιποθυμήσει οδηγώντας.
    Σε αυτές τις κατ επιλογή μοναχικές διακοπές η Λήδα, γνώρισε μια οικογενεια Ναπολιτάνων με την οποία ταυτίστηκε άθελά της, ενώ ήρθαν στην επιφάνεια μνήμες που την σημάδευσαν. Μέσω αυτών θυμήθηκε την γενέτειρά της, την οικογένειά της, «έφταιγε ο φόβος μου γι αυτούς τους ανθρώπους, από τότε που ήμουν παιδί, η αποστροφή αλλά και η έπαρση μου, ότι μου αναλογούσε ένα πιό εκλεπτυσμένο μέλλον, μια υψηλή ευαισθησία που με εμπόδιζε να θαυμάσω την αποφασιστικότητά τους». Όπως περιγράφει ήταν κορίτσι χαμένο, χωρίς ελπίδες που η οικογένειά της την κατρακυλούσε προς τα πίσω.
    Στο βιβλίο η συγγραφέας δίνει πολλές πτυχές της μητρότητας, που έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία κάθε γυναίκας. Η Λήδα δεν δίστασε να βάλει την μητρότητα σε δεύτερη μοίρα και να ακολουθήσει το όνειρό της «άφησα τα κορίτσια να εκτεθούν στις πληγές της γενέτειράς μου, τις ίδιες πληγές που πάνω μου τις θεωρούσα αγιάτρευτες». Δεν γύρισε όμως να τις πάρει πίσω για να τις προστατεύσει, να τις γλυτώσει, τις άφησε για τρία ολόκληρα χρόνια!!
    Η Νίνα είναι αφοσιωμένη στην κόρη της, ασχολείται με αυτήν και ξεχωρίζει τον ρόλο της μητέρας από αυτόν της συζύγου και όπως φαίνεται η μητρότητα υπερισχύει εν τέλει!!
    Η Έλενα, το μικρό κοριτσάκι της Νίνας, μιμείται την μητέρα μέσω της κούκλας της, η οποία ετοιμάζεται να φέρει στον κόσμο το «παιδί της» και όπως είναι φυσιολογικό πισογυρίζει όταν αυτή η κούκλα χάνεται, αφού για αυτήν εκτός από ένα αγαπημένο παιχνίδι είναι μέσα στο μυαλό της «η κόρη της».
    Πιστεύω όμως ότι τελικά η ηρωίδα μας, μετανιώνει και για τον τρόπο που χαρακτήριζε την μητέρα της «φουκαριάρα μαμα΄, εντέλει τι τόσο κακό είχε μάθει στα κορίτσια…, πόσα πράγματα δεν της καταλόγισα που καλά θα έκανα να μην τα σκέφτομαι καν….». Μετανιώνει επίσης και για τον τρόπο που εγκατέληψε τα κορίτσια της και η ίδια τρομάζει για το πού θα μπορούσε να φτάσει τις μέρες της έντασης, για το πού την οδήγησε η σθεναρή αίσθηση του εγώ της και η αμετροέπειά της.

    Αρέσει σε 1 άτομο

  2. Ο/Η ΒΑΣΩ ΜΠΕΡΗ λέει:

    Εξαιρετική ανάλυση Σοφία μου. Πόσα θέματα για συζήτηση έχει αυτό το βιβλίο! Ελπίζω να καταφέρουμε να την κάνουμε σύντομα.

    Μου αρέσει!

  3. Ο/Η Liza Panagiotopoulou λέει:

    Δυο τρεις ελεύθερες σκέψεις μετά την ανάγνωση της «Χαμένης κόρης».
    Διάβασα το βιβλίο προχθές μέσα σ’ ένα απόγευμα. Απνευστί. Είναι το δεύτερο βιβλίο της Φεράντε που διαβάζω μετά την «Υπέροχη φίλη μου». Νιώθω πως και τα δυο βιβλία της διακατέχονται από τα ίδια θέματα και θέτουν τα ίδια ερωτήματα στον αναγνώστη ή την αναγνώστρια καλύτερα διαφοροποιώντας ελαφρώς το πλαίσιο, τον καμβά που πλέκει την ιστορία της. Στο πρώτο βιβλίο η φιλία, στο συγκεκριμένο η μητρότητα. Τα θέματα που την απασχολούν περιλαμβάνουν αφενός τη θέση της γυναίκας στην Ναπολιτάνικη οικογένεια πριν 40-50 χρόνια και αφετέρου και κυρίως τη χειραφέτηση αυτής της γυναίκας κυρίως μέσω της μόρφωσης (στην οποία εμμένει) που θα την οδηγήσει στην απελευθέρωση και τον απεγκλωβισμό από τη συγκεκριμένη οικογένεια/ κοινωνία προσφέροντάς της επιλογές. Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η «απελευθερωμένη» αυτή γυναίκα έχει να λειτουργήσει το ρόλο της μητρότητας φέροντας όμως μαζί της τις πεποιθήσεις και την οπτική της οικογένειας που τη μεγάλωσε. Γαλουχημένη με αυτές δυσκολεύεται να φτάσει στην πραγματική της ελευθερία καθώς αισθάνεται πως η μητρότητα θέτει προσκόμματα. Κουβαλώντας τις αντιλήψεις της μητέρας της νιώθει ενοχές που κάποιες στιγμές αισθάνεται τα παιδιά της «βάρος». Έχει κι αυτή άλλωστε να λειτουργήσει το ρόλο που έμαθε από τη μητέρα της, στη σύγχρονη και προοδευτική εποχή. Ο σύζυγος απών στην καριέρα του και η σύζυγος διαβάζει-σπουδάζει-μαγειρεύει-μεγαλώνει και ανατρέφει παιδιά ή καλύτερα κορίτσια. Πού βρίσκεται λοιπόν η επιλογή; Πως ανατρέφονται τα κορίτσια, οι αυριανές γυναίκες; Είναι άραγε η μητρότητα μια ειδυλλιακή κατάσταση; Εξαιρετικά εύστοχη η αποδόμηση της αρχικής εικόνας – ζωγραφικού πίνακα της Νίνας με την κόρη της στην παραλία και τη γαλήνια αγάπη που εκπέμπει. Η οποία αργότερα περιλαμβάνει και δυο κουβέντες σε μια άξεστη διάλεκτο… Ανθρώπινο κι αυτό… Έχει κι η Νίνα να παλέψει για την επιλογή της ή καλύτερα τις επιλογές της, με βάση αυτά που διδάχθηκε από το σπίτι της κι αυτά που ανακάλυψε μόνη της. Πιστεύω πως το μεγαλύτερο χάρισμα της Φεράντε εκτός από μια αδιαμφισβήτητη μαστοριά στη χρήση του λόγου είναι η αλήθεια και ο ρεαλισμός που παρουσιάζουν οι γυναίκες της και τα διλήμματά τους. Είναι ανθρώπινες, με τις φωτεινές και τις σκοτεινές πλευρές τους…

    Αρέσει σε 1 άτομο

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.