Το τέλος της ιστορίας δεν είναι ένα μυθιστόρημα με σασπένς, κορύφωση και ανατροπές αλλά μια αφήγηση που χρειάζεται σιωπή, αναστοχασμό, χρόνο. Είναι ένας άλλος τρόπος να αφηγείσαι: όχι για να πεις τι έγινε, αλλά για να καταλάβεις γιατί αυτό που έγινε δεν μπορεί ποτέ να ειπωθεί πλήρως.