Τρεις γυναίκες από την παιδική τους ηλικία μέχρι την ενηλικίωση, δύο εκδοχές της πραγματικότητας και μία ακόμα, αυτή της Νόρας, που δεν υπάρχει πουθενά. Ο δικός της καθρέφτης μένει σιωπηλός μέχρι το τέλος.

«Τι έχει μεγαλύτερη σημασία; Η στιγμή που όλα φαίνονται καθαρά, τόσο καθαρά, ώστε να είναι ανώνυμα, ή μήπως οι τόσες φορές που τα γεγονότα είναι θαμπά εξαιτίας της μέθης μιας επιτυχίας παράλογης, μιας νίκης αναίτιας –απέναντι σε ποιον και γιατί;- οι στιγμές που τα πράγματα έχουν όνομα, που είναι τυραννικά επώνυμα;»