Στο βιβλίο «Αδερφή» ο Μπάροουζ δεν αγωνίζεται μόνο με τους δαίμονές του αλλά βρίσκει ουσιαστικά και το βηματισμό του στη συγγραφή μετά τη στεγνή, σχεδόν δημοσιογραφική, αφήγηση του «Junky»  και πριν το εμβληματικό «Γυμνό Γεύμα».